“థాంక్యూ వివేక్… పిల్లలకి కాస్త తినిపించి కాలేజీకి పంపించు… అన్నీ టేబుల్ మీద ఉన్నాయి….. నేను ఇంటర్వ్యూ అవగానే ఫోన్ చేస్తాను… ఓకేనా… బై…” అంటూ వివేక్ కి ఒక ఫ్లైయింగ్ కిస్ ఇచ్చి సంజన ఇంట్లోంచి బయలుదేరింది…
తొమ్మిదంతస్తుల పెద్ద బిల్డింగ్ ముందు నిలబడి అక్కడ రాసి ఉన్న
MAS అనే ఎర్రటి పెద్ద అక్షరాలని తదేకంగా చూసింది సంజన… బిల్డింగ్ మొత్తం అద్దాల తో నిండి ఉంది … ఉదయం పూట సూర్యకిరణాలు ఏటవాలుగా పడి రిఫ్లెక్ట్ అవుతుండడంతో మొత్తం బిల్డింగ్ తలతళ మెరుస్తోంది…
మనసులో దేవుణ్ణి తలచుకుంటూ గేట్ లోపలికి అడుగుపెట్టింది సంజన… అక్కడున్న సెక్యూరిటీ వాళ్ళకి తాను ఇంటర్వ్యూకి వచ్చిన సంగతి చెప్పి అక్కడి రిజిస్టర్ లో తన పేరు, వచ్జిన పని లాంటివి రాసి లాబీలో సెక్యూరిటీ వ్యక్తి చూపించిన చోట కూర్చుంది…
కొద్దిగా నెర్వస్ గా ఉంది సంజనకి… తన లాప్టాప్ బ్యాగ్ ను గట్టిగా పట్టుకుని కూర్చుంది… చల్లగా ఏసీ వస్తున్నా నుదుటిమీద సన్నగా చెమట పోస్తుంది… మాటి మాటికీ కర్చీఫ్ తో నుదుటిమీద వత్తుకుంటుంది… నెర్వస్నెస్ పోవడానికని కళ్ళు మూసుకుని దైవాన్ని తలచుకుంటుంది…
“హెలో మిసెస్ సంజనా… ” అన్న తియ్యటి కంఠ స్వరం విని కళ్ళు తెరిచింది… ఎదురుగా ఒక అందమైన అమ్మాయి నిలబడి ఉంది…
కాస్త పొట్టిగా ఉన్నా అందంగా ఉంది… సినిమా హీరోయిన్ అలియా భట్ ని తలపించేలా ఉంది ఆమె ఫిగర్…
“హెలో సంజనా… హౌ ఆర్ యు… ఐ యాం అనిత …”అంటూ చెయ్యి చాపడంతో సంజన చెయ్యి అందుకుని “హలో అనిత… ఐ యాం ఫైన్.. థాంక్స్.. అండ్.. నైస్ టు మీట్ యూ…” అంది…
“మీ టూ… రండి వెళ్దాం… ఇప్పటికే కాస్త ఆలస్యం అయింది… మిమ్మల్ని ఇంటర్వ్యూ చేయడానికి మన సీఈఓ ముఖేష్ గారు వెయిట్ చేస్తున్నారు….” అంటూ అనిత వెళ్తుంటే సంజన ఆమెని ఫాలో అయింది…
“ఇంటర్వ్యూ టైంలో మీకేం పంపించమంటారు సంజనా… కాఫీ, టీ, లేదా ఏదైనా కూల్ డ్రింక్ పంపనా…”
“అవేం వద్దు అనిత… మంచి నీళ్ళు చాలు … ” అంది సంజన
అనిత సంజనని 9 వ అంతస్థుకి తీసుకెళ్లింది… CEO అని రాసి ఉన్న డోర్ ని ఒక సారి చిన్నగా తట్టి, మెల్లిగా తలుపు తీసుకుని లోపలికి నడిచింది… చాలా విశాలమైన హాల్ లాంటి గది అది… అందంగా decorate చేసి ఉంది… ఎడమ వైపున మూడు నాలుగు బ్రౌన్ కలర్ ఖరీదైన సోఫాలు ఉన్నాయి… వాటి మధ్యన ఒక టీపాయ్ ఉంది… దాని మీద రకరకాల మ్యాగజైన్ లు, కంపనీ బ్రోచర్లు ఉన్నాయి… పక్కన ఒక కాఫీ స్టాండ్ ఉంది… ఒకే సారి పది మంది కూర్చుని మాట్లాడుకునే అవకాశం ఉందక్కడ… సిట్టింగ్ ఏరియా కావొచ్చు అనుకుంది సంజన…
కుడి పక్కన ఒక ఫ్రిడ్జ్, గోడకు ఒక పెద్ద టీవీ ఉంది… దాని ముందు రెండు రెక్లైనేర్ ఛైర్స్ వేసి ఉన్నాయి…
ఇక గది మధ్యలో ఖరీదైన వెడల్పాటి వుడెన్ టేబుల్ ఉంది… దాని ముందు ఒక నాలుగు కుర్చీలు ఉన్నాయి… టేబుల్ వెనకాల ఉన్న కుర్చీలో ఒక వ్యక్తి కూర్చుని ఏవో ఫైల్స్ చూస్తున్నాడు… అతనే ముఖేష్ అయుంటాడు అనుకుంది సంజన… అనిత, సంజన లు టేబుల్ దగ్గరకు రాగానే… ” ఒక పది నిమిషాలు వెయిట్ చేయండి” అన్నాడు…
అతను మెల్లగానే చెప్పినా అందులో అధికార స్వరం కొట్టొచ్చినట్టు కనిపించింది సంజనకి…
అనిత సంజనని ఎడమ పక్కన ఉన్న సిట్టింగ్ ఏరియా లోని సోఫాలో కూర్చోమని చెప్పి ఒక వాటర్ బాటిల్ ఫ్రిజ్ నుండి తెచ్చి మూతతీసి ఒక గ్లాస్ తో పాటు సంజన ముందు ఉంచి నెమ్మదిగా బయటకు వెళ్లిపోయింది….
గది నిశ్శబ్దం గా ఉంది… ముఖేష్ సీరియస్ గా ఫైల్ వంక చూస్తున్నాడు… ఆ ఫైల్ లో పేపర్ తిప్పినప్పుడు వచ్చే శబ్దం తప్ప మరే చప్పుడూ వినిపించడం లేదు అక్కడ… సంజన అతని వైపు చూసింది… ముఖేష్ భారీ కాయుడు అనిపించింది… నల్లగా ఉన్నాడు… అతని కళ్ళకి ఉన్న బంగారు ఫ్రేమ్ లో ఉన్న అద్దాలు అతనికి మరింత హుందానిచ్చాయి అనిపిస్తుంది…
అతను సీరియస్ గా ఫైల్ చూసుకుంటుంటే సంజనకి ఏం చేయాలో తెలియక అనీజీగా అటూ ఇటూ చూస్తుంది… ఆమెకి కొంచెం టెన్షన్ గా ఉంది… “సంజూ… నువ్ తప్పక ఈ జాబ్ కొట్టేయాలే…” అని మనసులో గట్టిగా అనుకుంటుంది… అదెంత ముఖ్యమో, తనకెంత అవసరమో సంజనకి బాగా తెలుసు… ఇలాంటివి రావడం ఎంత కష్టమో కూడా తనకు తెలుసు … తనకి వచ్చింది బంగారం లాంటి అవకాశం అని కూడా ఆమెకు బాగా తెలుసు … “ఎంత మందికి డైరెక్ట్ గా సీఈఓ తో ఇంటర్వ్యూ దొరుకుతుంది… ఇలాంటి అవకాశం వదులుకోకూడదు సంజనా… నువ్ తప్పక ఈ అవకాశాన్ని అందిపుచ్చుకోవాలి…. కమాన్ సంజనా… యు శుడ్ గెట్ ఇట్… యూ మస్ట్ గెట్ ఇట్…” అని మనసులో ఒకటికి పదిసార్లు చెప్పుకుంది…
అంతలో ముఖేష్ కుర్చీలోంచి లేచిన చప్పుడైంది…
సంజన అటువైపు చూసింది… ముఖేష్ లేచి తనవైపే వస్తున్నాడు… ఆజాను బాహుడు అనుకుంది సంజన… అతని వయసు 50 దాటి ఉండవచ్చు… జుట్టు సగానికి పైగా రాలి పోయి ఉంది… ఉన్న జుట్టు నలుపు తెలుపు రంగుల్లో మిశ్రమంగా ఉంది… భారీ పొట్ట ముందుకు చొచ్చుకొచ్చినట్టుగా ఉంది… అతను వేసుకున్న సూట్ తాలూకు బటన్స్ ఏ క్షణమైనా తెగిపోవచ్చు అన్నట్లుగా ఉన్నాయి…
“హలో మిస్….??” అంటూ మధ్యలో ఆగిపోయాడు..
“మిసెస్ సంజనా సర్…”
“ఓహ్ యెస్ … మిస్సెస్ సంజనా… ఐ యాం సారి… మిమ్మల్ని వెయిట్ చేయించాల్సి వచ్చింది…” అంటూ ముఖేష్ సంజనకి ఎదురుగా కూర్చున్నాడు..
“ఇట్స్ ఆల్ రైట్ సర్… నో ప్రాబ్లెమ్…” అంది సంజన వినయంగా…
” గుడ్… మిసెస్ సంజనా.. మీరు ఇంతకు ముందు ఏం పని చేశారు…”
“ABC కంపెనీలో సిస్టం అనలిస్ట్ గా సిక్స్ ఇయర్స్ చేసాను సర్…”
“హ్మ్మ్ తర్వాత…”
“నాలుగేళ్లుగా ఎక్కడా చేయలేదు…”
“ఎందుకని….?”
సంజనకి భయంగా ఉంది… ఇది కూడా పోతుందేమో అని…
“పిల్లల్ని చూసుకోడానికి ఇబ్బందిగా ఉండి….” చెప్పింది నెర్వస్ గా…
“ఓహ్ ఎంత వయసుంటుంది మీ పిల్లలకు…?”
“బాబుకి 8, పాపకి 4….”
“అవునా మరి ఇప్పుడు వాళ్ళకి నీ అవసరం లేదా….”
“ఉంది … కానీ కుటుంబ పరిస్థితులు బాగా లేక తప్పడం లేదు….”
“నువ్వు ఈ జాబ్ కి ఎలిజబులా కాదా అని నేను ఇప్పుడే చెప్పలేను కానీ… ఒకటి మాత్రం నిజం… ఈ జాబ్ ఎటువంటిదంటే… దీనికి చాలా కమిట్ మెంట్ అవసరం… నాలుగు రోజులు పని చేసి నాకు వీలవడం లేదు నేను మానేస్తా… అని మధ్యలో వదిలేసి వెళ్లే వాళ్ళకి ఇది ఇవ్వలేము…”“లేదు సర్… నేను మధ్యలో వదిలేయను… తప్పకుండా పని చేస్తాను… ఎట్టి పరిస్థితుల్లోనూ మానేయ్యను… నాకు ఇది చాలా అవసరం…” అంది సంజన గబగబా… తన కమిట్ మెంట్ ఆమె మాటల్లో స్పష్టంగా కనబడింది…
” ఓకే ఓకే… నువ్ అంత నమ్మకంగా చెప్తున్నావ్ కాబట్టి ఓకే…” అంటూ ముఖేష్ ఇంటర్వ్యూ కొనసాగించాడు… సంజనని రకరకాల ప్రశ్నలు అడిగాడు…
“నువ్ ఇంతకు ముందు ఏయే పనులు చేసేదానివి?”
“నీకు సాఫ్ట్వేర్ లో ఏయే విభాగాల్లో పరిచయం ఉంది..?”
” MAS గురించి నీకు ఏం తెలుసు”
“ఫలానా దాని గురించి తెలుసా…”
“ఫలానా సందర్భంలో నువ్ ఏం చేస్తావ్…”
ఇలా ప్రశ్నలు అడుగుతూ పోయాడు… సంజన జవాబులు చెప్తూ పోయింది…
ఒక అరగంట గడిచాక… “సంజనా… ఇప్పటివరకు జరిగిన ఇంటర్వ్యూ పట్ల నువేం అనుకుంటున్నావ్…? నీకీ జాబ్ వస్తుందనుకుంటున్నవా..” అని అడిగాడు ముఖేష్…
సంజన ఆ ప్రశ్న ఊహించలేదు… కొద్దిగా ఆలోచించి… ” సర్ జాబ్ వస్తుందా లేదా అనేదాని గురించి నేనేమీ చెప్పలేను… కానీ ఒక్కటి మాత్రం నిజం… మీరు అడిగిన అన్ని ప్రశ్నలకు నిజాయితీగా సమాధానం ఇచ్చాను…”
“Hmm… మంచి సమాధానం… అయితే నా ఒపీనియన్ ప్రకారం జాబ్ కు నువ్ సూట్ కాదు… దీనికి కావలసిన స్కిల్స్ నీకు ఉన్నట్టు నీ సమాధానాల ద్వారా నువ్ ఫుల్ గా ప్రూవ్ చేసుకోలేక పోయావ్…
ఇది టెక్నికల్ లేదా డెవలప్మెంట్ జాబ్ కాదు… బిసినెస్ ఓరియెంటెడ్ జాబ్… నువు ceo తో కలిసి పని చేయాల్సి ఉంటుంది… సీఈఓ తరపున సాఫ్ట్వేర్ కాంట్రాక్ట్స్ చదవాల్సి ఉంటుంది… వాటిమీద షార్ట్ నోట్స్ ప్రిపేర్ చెయ్యాలి… అవసరమైతే CTO లతో చర్చించాల్సి ఉంటుంది… ఇవన్నీ చేస్తూనే… మన క్లయింట్ అడిగితే ఏ జపనీస్ రెస్టౌరెంట్ నో బుక్ చేయవలసి ఉంటుంది… నాకెందుకో నువ్ ఇవన్నీ చేయలేవు అనిపిస్తుంది….”
“సర్ మీకిందాక చెప్పినట్టు …. ఎలా అయితే నిజాయితీగా సమాధానాలు చెప్పానో… అంతే నిజాయితీతో, నిబద్ధతతో మీరు అప్పగించిన ప్రతి పనినీ చేస్తాను… నాకు తెలియనివి చాలా ఉన్నాయని ఒప్పుకుంటాను.. కానీ వాటన్నిటినీ నేర్చుకుంటాను… నన్ను నమ్మండి… నాకా శక్తి, ఆసక్తీ ఉన్నాయి…. మీరు నాకో అవకాశం ఇచ్చి చూడండి… నేను మిమ్మల్ని కచ్చింతంగా డిసప్పాయింట్ చేయను…”
“సంజనా నువ్ చాలా స్మార్ట్ అని అర్థం అవుతుంది… నువ్ త్వరగా నేర్చుకోగలవని నేను నమ్ముతున్నాను… పైగా నీకు బలమైన రికమండేషన్ కూడా ఉంది…”
సంజన మనసులోనే ప్రియకి థాంక్స్ చెప్పుకుంది…
“ఓకే ఫైన్ సంజనా … నీకీ జాబ్ ఇవ్వడానికి నాకేం అభ్యంతరం లేదు… అయితే నువ్ ఒక నెలపాటు ట్రైనింగ్ తీసుకోవలసి ఉంటుంది… ట్రైనింగ్ పీరియడ్ కి కూడా శాలరీ ఇస్తాము… ట్రైనింగ్ చివర్లో ఒక వారం పాటు అమెరికాలోని మా కంపనీ హెడ్ క్వార్టర్స్ లో ట్రైనింగ్ కి అటెండ్ కావలసి ఉంటుంది…” అని చెప్తూ కాసేపు ఆగాడు ముఖేష్….
సంజన అంత మంచి జాబ్ తనకు వచ్చిందని స్టన్ అయిపోయింది…
“చూడు సంజనా ఇది హై లెవెల్ ట్రైనింగ్… దీనికి సుమారు 10 లక్షల దాకా ఖర్చు అవుతుంది… ఇప్పటికే ఇంకో ఆరుగురిని ఈ ట్రైనింగ్ కి ఎంపిక చేసాం… నువ్ ఒప్పుకుంటే నీ పేరు కూడా లిస్టులో చేరుస్తాను… అయితే నువ్ కనీసం రెండేళ్ల పాటు మా కంపనీ లో పని చేస్తానని బాండ్ రాసి ఇవ్వాల్సి ఉంటుంది… ఒకవేళ నువ్ మధ్యలో మానేస్తే ట్రైనింగ్ అయిన ఖర్చు 10 లక్షలు కంపెనీకి కట్టాల్సి ఉంటది…”
సంజనకి కొద్దిగా భయం వేసింది… ఇక్కడ శాలరీ ఏంతో కూడా తెలియదు.. అలాంటిది పది లక్షల కు బాండ్ రాసివ్వడం సరైనదేనా అని ఆలోచిస్తుంది….
“ఇక నీ ప్యాకేజీ విషయానికి వస్తే ఏడాదికి 24 లక్షలు కంపనీ పే చేస్తుంది… వీటికి అదనంగా 30శాతం వరకు ఇతర అలవెన్సులు లభిస్తాయి…”
అంటూ ముఖేష్ ముగించాడు…
సంజన తన చెవులని తానే నమ్మలేకపోయింది…
“ఏమిటి … నెలకు రెండు లక్షలా…. నిజంగానేనా….” తనలో తాను అనుకుంది సంజన…
“సంజనా… ఎక్కడో ఆలోచిస్తున్నావు… నేను చెప్పిందంతా అర్థమైందా…. నీకు ఈ అగ్రిమెంట్ ఓకే నా…” అడిగాడు ముఖేష్…
“అదేం లేదు సర్ … సంతోషంలో ఏం మాట్లాడాలో తెలియక అలా ఉండిపోయాను అంతే… నేను చేరుతాను సర్… మీరడిగనట్టు రెండేళ్లకు అగ్రిమెంట్ ఇవ్వడానికి కూడా నేను సిద్దం… ఎప్పుడు జాయిన్ అవమంటారు” అంది సంజన సంతోశంగా….
“గుడ్… నాకు ఇప్పుడు ఒక అర్జెంట్ మీటింగ్ ఉంది… నువ్ వెళ్లి అనితను కలువు… మిగతా వివరాలన్నీ ఆమె చెప్తుంది…” అంటూ లేచాడు…
“చాలా చాలా థాంక్స్ సర్… ” అంటూ లేచింది సంజన…
“నాట్ టు మెన్షన్ ఇట్ సంజనా… చెప్పాకదా నీకు పెద్ద రికమండేషన్ ఉందని… దాన్ని నువ్ నిలబెట్టుకోవాలి…. ఆల్ ది బెస్ట్ ” అంటూ చెయ్యి చాచాడు…
సంజన మరో సారి ప్రియకి మనసులోనే థాంక్స్ చెప్పుకుంది
“తప్పకుండా సర్” అంటూ
సంజన ఇచ్చిన చేయిని అందుకొని గట్టిగా వత్తుతూ షేక్ చేసి వెళ్ళిపోయాడు ముఖేష్…
అతని నల్లని చేతుల్లో కోమలమైన తెల్లని సంజన చేతులు ఎర్రగా మారాయి..
ముఖేష్ బయటకు వెళ్లిన వెంటనే అనిత లోపలికి వచ్చింది… “కంగ్రాట్స్ సంజనా… నువ్ నక్కను తొక్కి వచ్చావు… పద నీకు ఆఫీస్ అంతా చూపిస్తాను… ఆలోపు నీ అపోయింట్మెంట్ లెటర్ కూడా రెడీ అవుతుంది…” అంటూ తనతో తీసుకెళ్లింది….
ఆ రోజు సాయంత్రం…..
ఇంటికి వెళ్లేముందే సంజన వివేక్ కి ఫోన్ చేసి విషయం చెప్పేసింది…
దాంతో ఇంటికి రాగానే వివేక్ సంజనని ఎత్తుకొని గాల్లో గిరగిరా తిప్పాడు… వివేక్ ఆనందానికి అవధులు లేవు ఆ క్షణంలో … పిల్లలు కూడా చప్పట్లు కొడుతూ కేరింతలు కొట్టారు… కారణం ఏంటో తెలియకపోయినా తమ తల్లిదండ్రుల సంతోషం చూసి వాళ్లకూ సంతోషం కలిగింది… సంజన అపోయింట్ మెంట్ ఆర్డర్ టేబుల్ మీద ఉంది… అప్పటికి పది సార్లయినా దాన్ని చదివి ఉంటాడు వివేక్ …
“సంజూ… నిజంగా వాళ్ళు నీకు ఈ జాబ్ ఇచ్చారంటే నమ్మబుద్దెయ్యట్లేదు…” అన్నాడు
సంజన కొంచెం ఇబ్బందిగా ఫీల్ అయింది ఆ మాటలతో… ఇప్పటికి పది సార్లు అన్నాడు వివేక్ ఆ మాట…
“అంటే నాకా అర్హత లేదంటావా వివేక్… “అడిగింది సంజన కాస్త కోపంగానే…
“నోనో నా ఉద్దేశ్యం అది కాదు డార్లింగ్… నీ కెపాసిటీ ఏంటో నాకు బాగా తెలుసు… దీనికి నువ్ అన్నిరకాలుగా అర్హురాలివే…కానీ వాళ్ళు ఇంత తక్కువ సమయంలో అది తెలుసుకోగలరని నేను అనుకోలేదు… ”
“అదంతా ప్రియ చలవ వివేక్… దాని సహకారం వల్లే నేనీ ఇంటర్వ్యూ సక్సెస్ ఫుల్ గా నెగ్గాను… ఇప్పుడు నేను వెంటనే వెళ్లి దానికి థాంక్స్ చెప్పి వస్తాను…. లేదంటే నాకీ రోజు నిద్ర పట్టదు…”
“అవును వెళ్ళిరా… నా తరపున కూడా ప్రియకు థాంక్స్ చెప్పు..” అంటూ పంపించాడు…
కాఫీ షాప్ లో ప్రియని కలవగానే “థాంక్యూ ప్రియా… నిజానికి నీకు థాంక్స్ చెప్పాడానికి ఆ మాట ఒక్కటి సరిపోదు…” అంటూ కౌగిలించుకుంది…. సంజన కళ్లెంబడి నీళ్లు కారుతున్నాయి….
“ఏయ్ పిచ్చిదానా ఎందుకే అంత ఎమోషనల్ అవుతావ్… అయినా నేనేం చేసాను చెప్పు… అక్కడ అవకాశం ఉందని మాత్రమే చెప్పాను…”
“లేదు ప్రియా… నీ మేలు మరిచిపోలేను… ముఖేష్ ఒకటికి రెండు సార్లు చెప్పాడు… నీ రికమండేషన్ వల్లే నాకీ జాబ్ ఇస్తున్నట్టు…”
“సంజనా నీకు అన్ని అర్హతలూ ఉన్నాయి కాబట్టే నీకు అది దొరికింది… బాగా పనిచేసి నిన్ను నువ్ మరొకసారి ప్రూవ్ చేసుకో…”
“తప్పకుండా ప్రియా… పూర్తి డెడికేషన్ తో వర్క్ చేస్తా…”
“ఓకే.. ఇప్పుడు ఇక వెళ్ళు… వెళ్లి పిల్లలతో, వివేక్ తో కలిసి సెలెబ్రెట్ చేసుకో…”
“ఓకే ప్రియా… థాంక్స్ వన్స్ అగైన్… బై…” అంటూ సంజన వెళ్ళిపోయింది…
సంతోషంగా సంజన వెళ్లినవైపే చూస్తూ కాఫీ షాప్ లోనే కూర్చుంది ప్రియ… సంజన కనుమరుగవ్వగానే ఆమె మొహంలో సంతోషం కూడా మాయమైంది…ప్రియ తన సెల్ తీసుకొని కాల్ చేసింది… అవతలి వాళ్ళు ఫోన్ ఎత్తగానే… “సర్ నేను ప్రియని… సంజన ఒప్పుకుంది…”
“తెలుసు…”
“సర్ అది చాలా అమాయకురాలు… ” అంటుండగానే…
“చూడు ప్రియా… నీకు అప్పజెప్పిన పని పూర్తయింది… దానికి నీకు ఇస్తానన్న ప్రతిఫలం నీకు రాత్రికల్లా ముడుతుంది… ఇక మీదట జరిగే వాటితో నీకు ఎలాంటి సంబంధం లేదు… ఈ విషయాలన్నీ ఇక్కడితో మరిచిపోతే నీకు మంచిది… ఇంటికి వెళ్లి హాయిగా ఉండు… బై..”
తర్వాత మాటలేమీ వినబడలేదు…
లైన్ కట్ అయిందని ప్రియకు అర్థం అయింది…
దీర్ఘంగా నిట్టూర్చి తనలో తాను అనుకుంది…
“అంతా మంచే జరగాలి…”
ఆ రాత్రి సంజనా, వివేక్ బెడ్ మీద పడుకొని ఉన్నారు… తెల్లవారితే సంజన కొత్త జాబ్ లో జాయిన్ అవ్వాల్సి ఉంది … ఎలాఉంటుందో ఏమిటో అని సంజన టెన్స్డ్ గా ఉంది… ఇంతలో వివేక్ సంజన చుట్టూ చేయి వేసి గట్టిగా హత్తుకున్నాడు… ఆమె మెడ మీద చిన్నగా ముద్దాడి… చేతుల్ని ఆమె సళ్ళు మీద ఉంచి గట్టిగా పిసికాడు…
“అబ్బా… ” అంటూ మూలిగింది సంజన…
వివేక్ వైపు తిరుగుతూ…
“వివేక్ రేపు మార్నింగ్ నుండి నేను ఆఫీస్ కి వెళ్ళాలి… అక్కడ ఎలా ఉంటుందో అని కొంచెం టెన్షన్ గా వుంది… ఇప్పుడు ఇదేమీ వద్దు… పడుకుందాం ప్లీస్…” అని ప్రేమగా అడిగింది సంజన…
వివేక్ సంజన నుదుటిమీద ముద్దు పెడుతూ… “ఓకే సంజూ… హాయిగా నిద్రపో… గుడ్ నైట్” అన్నాడు…
సంజన రేపటి గురించి ఆలోచిస్తూ పడుకుంది….
తరువాతి రోజు…
సంజన తొందరగా లేచి breakfast రెడీ చేసింది, పిల్లల కోసం లంచ్ బాక్స్ లోకి స్నాక్స్ సర్దింది… పిల్లల్ని లేపి వాళ్ళని కాలేజ్ కి రెడీ చేసింది… 7.30 కల్లా వాళ్ళచే breakfast చేయించి కాలేజ్ బస్సు లో ఎక్కించేసింది… తరువాత తాను బాత్రూమ్ లోకి వెళ్ళింది… షవర్ కింద నిలబడి తీరిగ్గా స్నానం చేసింది… సుమారు గంటపాటు అంటే 8.30 వరకు తాను రెడీ అవడానికి సమయం తీసుకుంది…ఆఫీసుకు 10 గంటలకు వెళ్ళాలి… అంటే ఇంకో అరగంటలో తాను బయలుదేరాల్సి ఉంది…
డైనింగ్ టేబుల్ వద్ద కూర్చుని గబగబా టిఫిన్ చేసి బయలుదేరింది…. వచ్చేప్పుడు “వివేక్ నేను లంచ్ ఏమీ ప్రిపేర్ చేయలేదు… ఈ రోజుకు కాస్త ఎడ్జస్ట్ చేసుకో ..ప్లీస్…” అంటూ వివేక్ కి చెప్పి బయటపడింది….
సంజన ఆ రోజు పింక్ కలర్ కాటన్ చీర కట్టుకుంది… దానికి మాచింగ్ బ్లౌజ్ వేసుకుంది… పెదాలకి సరైన మోతాదులో లిప్ స్టిక్ అద్దింది… సంజన కట్టుకున్న చీరలో నుండి ఎవరికీ ఏమీ కనపడవు… కానీ చూసిన వాళ్ళెవరైనా ఇంకో సారి తిరిగి చూస్తారు… ఈ రోజే కాదు ఎప్పుడైనా సంజన లో అలాంటి ఆకర్షణ ఏదో ఉంటుంది… ముఖ్యంగా మగాళ్ల మీద…. దాదాపు ప్రతి ఒక్కరూ రెండో సారి చూస్తారు… కొందరు బాగుంది అని పర్టీక్యులర్ గా చూస్తే మరికొందరు వాళ్లకు తెలియకుండానే ఇంకోసారి చూస్తారు…
సంజన ఆఫీసుకు టైం లోపే వెళ్ళింది… ఆరోజు నుండే ఆమెకి ట్రైనింగ్ మొదలవబోతుంది… అక్కడికి వెళ్ళాక తన కో-ట్రైనర్స్ ని కలుసుకుంది… వాళ్ళతో పరిచయాలు అయ్యాక తెలిసింది సంజనకి… వాళ్ల అందరికన్నా తానే తక్కువ క్వాలిఫైడ్ అని…
“సంజనా నువ్వీ జాబ్ నిలబెట్టుకోవాలంటే చాలా కష్టపడాలి…” అని తనకు తానే చెప్పుకుంది…
టాప్ బిసినెస్ కాలేజ్ కి చెందిన వాళ్ళు ట్రైనింగ్ ఇస్తున్నారు…
ట్రైనింగ్ మొదలయ్యాక వాళ్ళు చెప్పే విషయాలు అర్థం చేసుకోవడం సంజనకి చాలా కష్టమయింది… కొన్ని సార్లు వాళ్ళు వేసే జోక్స్ కూడా తనకు అర్థం అయ్యేవి కావు… రోజూ ట్రైనింగ్ పూర్తయి ఇంటికి వెళ్ళేసరికి బాగా అలిసిపోయ్యేది… కొన్నిసార్లు ఒంటరిగా ఇంకొన్ని సార్లు వివేక్ దగ్గరా ఏడ్చేసేది… వివేక్ వీలయినంత వరకు సంజనకి ధైర్యం చెప్తూ ఓదార్చేవాడు…
ఒక వారం రోజుల ట్రైనింగ్ అయ్యాక చీఫ్ ట్రైనర్ సంజనని పిలిచి అడిగాడు… ట్రైనింగ్ ఎలా సాగుతుంది అని…
సంజన ఒక్క సారిగా ఏడ్చేసింది… కన్నీళ్లు అపుకోవడం తన వల్ల కాలేదు… కానీ కాసేపట్లోనే తనను తాను కంట్రోల్ చేసుకుంది… అలా ఏడవడం ప్రొఫెషనల్స్ లక్షణం కాదు అని తనకు తాను చెప్పుకుంది…
అతనికి సంజన పరిస్థితి అర్థం అయింది… “నువ్ ఇంకా కష్టపడాలి సంజనా… నీలో కెపాసిటీ ఉంది… కాకపోతే నీకు కొద్దిగా కౌన్సిలింగ్ అవసరం ఉంది… మన దగ్గర ప్రొఫెసర్ స్వామి అని ఒకరు ఉన్నారు… ఆయన్ని మీరు కలవండి…” అన్నాడు…
“థాంక్యూ సర్…” అంది సంజన…
ప్రోఫ్ఫెసర్ స్వామిని కలిసాక సంజనలో చాలా మార్పు వచ్చింది… ట్రైనింగ్ లో బాగా పుంజుకుంది… క్రమంగా సంజన ఇంట్లో పని చెయ్యడం పూర్తిగా మానేసింది… పొద్దున లేచి రెడీ అయి ఆఫీస్ కి వెళ్లడం…. రాత్రి లేట్ గా ఇంటికి రావడం, రాగానే తినేసి పడుకోవడం… వివేక్ ఒక్కడే ఇంటి పనులు, పిల్లల పనులు చేసుకుంటున్నాడు… అతడు జాబ్ గురించి వెతకడం కూడా మానేశాడు…
ఇక వాళ్ళిద్దరి మధ్య సెక్స్ అనేది పూర్త్తిగా లేకుండా పోయింది… ఎప్పుడైనా వివేక్ ఒంటి మీద చెయ్యేస్తే… “వివేక్ .. బాగా అలిసి పోయాను… పడుకొనివ్వు ప్లీస్” అనేది… సంజనకి కూడా కొన్నిసార్లు కోరిక కలిగినా అలసట వల్ల ఓపిక లేక అలాగే పడుకుండి పోయేది….
ట్రైనింగ్ లో మాత్రం బాగా కష్టపడేది… తొందరలోనే తనలో ఆత్మవిశ్వాసం ఉచ్చ స్థాయికి చేరుకుంది… టాప్ 3 ట్రైనీల్లో ఒకరిగా నిలవడం పట్ల గర్వంగా కూడా ఉంది సంజనకి…
ట్రైనింగ్ చివర్లో ఆమె వారం రోజులు USA కూడా వెళ్ళొచ్చింది…
తిరిగి వచ్చేసరికి ఆమెలో ఆత్మవిశ్వాసం తారాస్థాయికి చేరుకుంది.
ట్రైనింగ్ పూర్తయ్యాక ఆమె చీఫ్ ట్రైనర్ కి, ప్రొఫెసర్ స్వామికి ప్రత్యేక కృతజ్ఞతలు తెలుపుకుంది…
అలా ఆమె ట్రైనింగ్ పూర్తి చేసుకొని అసలు జాబ్ లో చేరడానికి సిద్ధంగా ఉంది….
లేచిందగ్గర్నుండి సంజన చాలా ఉత్సాహంగా ఉంది… ఆమె MAS లో తన అసలు పనిలో జాయిన్ అయ్యేది ఆరోజే… సంజనకి ఎక్సయిటింగ్ గా ఉంది… చీర సెలక్షన్ లో, జుట్టు విషయంలో చాలా కేర్ తీసుకుంది… ట్రైనింగ్ ఇచ్చిన విశ్వాసం ఆమెలో కొట్టొచ్చినట్లు కనబడుతుంది…
“ఎలా ఉన్నాను వివేక్….” అంది పూర్తిగా రెడీ అయి హాల్ లోకి వచ్చి… సాధారణంగా సంజన ఎప్పుడూ వివేక్ ని అడగదు… కానీ ఆరోజు అడగడాన్ని బట్టి సంజన ఆ రోజుకి ఆమె ఇచ్చే ప్రాముఖ్యం ఎంతో తెలుస్తుంది… సంజన పిలుపు విని చేతిలో గరిటతో అలాగే బయటకు వచ్చి సంజనని పరిశీలించి చూసాడు వివేక్…
సంజన ముదురు ఆకుపచ్చ చీర కట్టుకుని అదే రంగులో మాచింగ్ బ్లౌజ్ తొడుక్కుంది… బాడీకి అతికించారా అన్నట్టు టైట్ ఫిట్టింగ్ తో కుట్టి ఉంది బ్లౌజ్… అందువల్ల ఆమె వక్షపు వంపులు క్లియర్ గా కనబడుతున్నాయి వివేక్ కి… పొట్టిగా ఉన్న స్లీవ్స్ వల్ల ఆమె చేతుల పై భాగం తెల్లగా మెరుస్తూ ఉంది… వివేక్ కి పూర్తిగా కనిపించాలనే ఉద్దేశ్యంతో సంజన అటూ ఇటూ తిరుగుతూ చూపిస్తుంది… బ్లౌజ్ వెనక భాగంలో డీప్ కట్ ఉండడం వల్ల ఆమె తెల్లటి వీపు మెరుస్తుంది… చీర రంగు ఆమె ఒంటి రంగు కాంట్రాస్ట్ అవడం వల్ల ఆమె వీపు మరింత మెరుస్తూ కనబడుతుంది… వంపు తిరిగిన ఆమె నడుము నల్లటి మబ్బు పట్టిన ఆకాశంలో మెరుస్తున్న హరివిల్లును తలపిస్తుంది… ఇంకాస్త కిందికి చూస్తే విశాలమైన ఆమె జఘన భాగం చీరలో పొందిగ్గా ప్యాక్ చేసినట్టుగా ఉంది… 36 ఇంచుల నున్నటి కండపట్టిన ఆమె వెనకెత్తుల షేప్ చూస్తుండగానే సంజన ముందుకి తిరిగింది… వివేక్ ఆమె బొడ్డుని చూసే ప్రయత్నం చేసాడు… సంజన చీరని బొడ్డుకి రెండించుల కిందకే కట్టింది కానీ… కొంగు నీడలో అది లీలగా మాత్రమే కనబడింది వివేక్ కి…
“వావ్… కత్తిలా ఉన్నావ్ సంజూ… “అన్నాడు వివేక్ అలాగే నోరు తెలుచుకుని చూస్తూ…
” అయ్యో వివేక్ మరీ సెక్సీగా కనిపిస్తున్నానా… నాకు అలా కనబడ్డం ఇష్టం లేదు… ప్రొఫెషనల్ గా కనిపించాలనికుని ఇలా తయారయ్యాను…”
“లేదు సంజనా… చాలా బాగున్నావు.. ప్రొఫెషనల్ గానే ఉన్నావు… కాకపోతే ఈ చీరలో చాలా అందంగా కనబడుతున్నావు…”
“నిజంగానా…” గర్వాంగా ఫీల్ అయింది సంజన..
“సరే అయితే వెళ్ళొస్తాను… ఇల్లు, పిల్లలు జాగ్రత్త.. నాకు టైం అవుతుంది .. బాయ్..” అంటూ హాండ్ బ్యాగ్ తీసుకుంది సంజన…
“ఓకే డార్లింగ్” అంటూ వివేక్ ఆమెని కౌగిలించుకునేందుకై వస్తుంటే…
“ఆ.. ఆ.. ఇప్పుడొద్దు శ్రీవారు….. నా డ్రెస్సింగ్, మేకప్ అన్నీ పాడవుతాయి… ప్లీస్…” అంటూ చిరునవ్వుతో గాల్లోనే ఒక ముద్దు విసిరి బయటపడింది సంజన…
వివేక్ బరువుగా నిట్టూరుస్తూ తిరిగి వంట పనిలో నిమగ్నమయ్యాడు..
ఆఫీసులో…
అడుగు పెడుతూనే తిన్నగా నైన్త్ ప్లోర్ కి వెళ్ళింది సంజన …
తెరిచి ఉన్న సీఈఓ గది తలుపుమీద తట్టి… “సర్..” అంది
“ఆ సంజనా .. రా రా.. వెల్కమ్ బ్యాక్… ” అని అడుగుతూ తాను చూస్తున్న ఫైల్ మూసేసాడు ముఖేష్… “కూర్చో… ట్రైనింగ్ ఎలా జరిగింది…” అన్నాడు సంజనా లోపలికి రాగానే…
“థాంక్యూ సర్” అంటూ కూర్చుంటూ… “బాగా జరిగింది సర్… ఈ అవకాశం ఇచ్జిన మీకు, కంపెనీకి నేను రుణపడి ఉంటాను…”అంది సంజన
“రుణం తీర్చుకునేందుకు ఇక్కడ నీకు చాలా అవకాశాలు ఉంటాయి సంజనా… నువ్ చేయాల్సిన పని చాలా ఉంది ఇక్కడ.. బాధ్యతల నిర్వహణలో మీ కృతజ్ఞత చూపించండి…”
“తప్పకుండా సర్… నేను కూడా అందుకోసమై ఎంతగానో ఎదురు చూస్తున్నాను..”
“ఓకే.. గుడ్.. ఇక అసలు విషయం మాట్లాడుదాం… ఒక ప్రముఖ అమెరికా కంపెనీకి సంబందించిన డీల్ ఒకటి ఇప్పుడు మన ముందు ఉంది… ఇది కుదిరితే వచ్చే ఐదేళ్లపాటు కొన్ని మిలియన్ డాలర్ల బిసినెస్ మన చేతుల్లో ఉంటుంది… నీకిప్పటికే దీని గురించి తెలిసి ఉంటుంది…”
ముఖేష్ కాస్త ఆగి మళ్లీ చెప్పనారంభించాడు…
” ఆ కంపనీ పదేళ్లుగా మన ప్రత్యర్థికి రెగ్యులర్ కస్టమర్… కానీ మన ఛైర్మన్ గారి చాకచక్యం వల్ల ఇంత విలువైన కాంట్రాక్టు విషయంలో వాళ్ళు మన ప్రతిపాదనల్ని పరిశీలించడానికి ఒప్పుకున్నారు…. ఇప్పుడు మనం సబ్మిట్ చేయాల్సిన బిడ్ తయారు చేయడానికి సుమారు నెల రోజులు పట్టొచ్చు… ఇందులో నువ్ ఆక్టివ్ రొల్ తీసుకోవాలి… నీకిదే మొదటి అసైన్మెంట్… మంచి అవకాశం కూడా…”
సంజన శ్రద్ధగా ముఖేష్ చెప్పేది వింటుంది…
“మన కంపెనీ స్థాపించిన మన చైర్మన్ గారు ఇందులో ప్రత్యక్షంగా ఇన్వాల్వ్ అవుతున్నారు… ఎలాగైనా ఈ కాంట్రాక్టు సాధించాలని ఆయన పట్టుదలగా ఉంది… ఇంకో విషయం నువ్వీ నెలరోజులు ఆయనకే అసిస్టెంట్ గా ఉండబోతున్నావ్… ఈ రోజు మధ్యాహ్నం ఆయన ఇక్కడికి వస్తున్నాడు… ఈ రూమ్ నుండే ఆయన తన పని చేయబోతున్నాడు… ఈ నెలరోజులు నేను వేరే రూమ్ కి షిప్ప్ అవుతాను… ఈ బిడ్ పూర్తయ్యాక నువ్ తిరిగి నాకు రిపోర్ట్ చేయాల్సి ఉంటుంది…”
“నేను చెప్పిందంతా అర్థం అయిందా…” అడిగాడు ముఖేష్ చెప్పడం అయిపోయినట్టు సంజనవైపు చూస్తూ…
” యెస్ సర్…” అంది సంజన
“గుడ్.. మళ్లీ చెబుతున్నాను… నీకు ఇది మంచి అవకాశం… మొదట్లోనే ఛైర్మన్ గారితో కలసి పనిచేయబోతున్నావ్… ఇంత పెద్ద వాణిజ్య సామ్రాజ్యాన్ని ఆయన ఒక్కరే నిర్మించారు… ఆయన చాలా కష్టపడి పైకొచ్చారు… ఆయనతో కలిసి పనిచేస్తే చాలా నేర్చుకోవచ్చు… ఈ బిడ్ సాధించడం ద్వారా నువ్ ఇంకా మంచి పోసిషన్ కి చేరుకోవచ్చు…”
” థాంక్యూ సర్… నేను నా శాయ శక్తుల ప్రయత్నిస్తాను… మెఱు నామీద ఎంతో నమ్మకం ఉంచి నాకీ అవకాశం ఇచ్చారు… చైర్మన్ గారికి నా పేరు ప్రపోస్ చేశారు… మీ నమ్మకాన్ని తప్పకుండా నిలబెట్టుకుంటాను…”
“హే సంజనా… ఇందులో నేను చేసింది ఏముంది… నీకు తెలియదా ఏంటి… ఛైర్మన్ గారే కదా ఆరోజు నిన్ను రేకమెండ్ చేసింది… నీ ట్రైనింగ్ జరుగుతున్నన్ని రోజులు కూడా ఆయన వివరాలు తెలుసుకుంటూ ఉండేవాడు…” అన్నాడు ముఖేష్…
సంజన షాక్ అయి పోయింది ఆ మాట విని… “ఇన్నాళ్లూ ప్రియ రేకమెండ్ చేసిండు అనుకున్నాను… కాదా… ఛైర్మన్ గారు నన్ను రికమెండ్ చేయడం ఏంటి…” ఆమె బుర్రలో ఆలోచనలు వాయు వేగంతో పరుగెడుతున్నాయి…
“ఆయన ఈ ప్రాజెక్టుకి నిన్ను అసిస్టెంట్ గా ఎన్నుకుంటే నాకేమీ ఆశ్చర్యం అనిపించలేదు… ఎందుకంటే ఆయనెప్పుడూ సరైన వ్యక్తులనే ఎన్నుకుంటారు… నీకిప్పటికే ఆ విషయం అర్థమయి ఉండాలి… అందుకే కదా నేను ఈ పోసిషన్ లో ఉన్నాను…” అంటూ తాను వేసిన జోక్ కి తానే బిగ్గరగా నవ్వాడు ముఖేష్…
సంజన కూడా నవ్వింది… కానీ అందులో సహజత్వం లేదు…
ఆమెకి తల తిరిగిపోతోంది… “దేవుడా… ఏమిటిది… ఏదైనా పొరపాటు జరిగిందా… ఎవరో అనుకొని ఆయన నన్ను రికమెండ్ చేశారా… ఇప్పుడు మధ్యాహ్నం ఆయన వచ్చాక నన్ను చూసి… బయటకు గెంటేస్తారా… మళ్లీ తాము రోడ్డున పడాలా…” వేల ప్రశ్నలు ఆమె మదిలో పరుగులు పెడుతున్నాయి…
“మన చైర్మన్ చంద్రశేఖర్ గారే కదా….” అని మాత్రం బయటకు అనగలిగింది… ట్రైనింగ్ జరుగుతున్నప్పుడు మాటల మధ్యలో విన్నది ఆ పేరు…
“హాహాహా…” అంటూ బిగ్గరగా నవ్వాడు ముఖేష్… “ఛైర్మన్ గారు నీకు అసలు తెలియనట్లే ఆక్ట్ చేస్తున్నావ్ గా… మధ్యాహ్నం వస్తున్నారుగా చూసి నువ్వే చెప్పు… హాహాహా… నీ జోక్ కూడా బాగుంది…” అన్నాడు నవ్వుతూ…
” థాంక్యూ సర్…” అని తాను కూడా నవ్వింది సంజన
” ఓకే సంజనా… ఆ క్యాబిన్ లో స్నేహ ఉంటుంది… ఆమె చైర్మన్ గారి సెక్రటరీ… నువ్వెళ్ళి ఆమెను కలువు….” అంటూ తనకి ఎడమవైపు ఉన్న డోర్ వైపు చూపించాడు ముఖేష్…
తాను మొదట ఇంటర్వ్యూ కి వచ్చినపుడు చూసింది కానీ అది సెక్రటరీ క్యాబిన్ అనుకోలేదు సంజన… ముఖేష్ వెనకాల కూడా ఒక డోర్ ఉంది… వాష్ రూమ్ అయుంటుంది అనుకుంది…
ముఖేష్ ఫోన్ చేసి… ” స్నేహా… సంజన వచ్చింది…” అని చెప్పేసి పెట్టేసాడు…
మరికొన్ని క్షణాల్లో తలుపు తెరుచుకొని స్నేహ లోపలికి వచ్చింది…
స్నేహ వయసు 40 వరకు ఉండొచ్చు… అందమైన గుండ్రటి ముఖం… తెల్లటి తెలుపు…
మరీ పెద్దవి కాకపోయినా మీడియం సైజు సళ్ళు బ్లౌజ్ నుండి స్టిఫ్ గా ఉన్నట్టు కనబడుతున్నాయి… కానీ ఆమె వెనకెత్తులు మాత్రం భారీగా ఉన్నాయి… మొదటి సారి చూసిన మగాడు ఎవడైనా ఒక్కసారైనా ఆమెని వెనకనుండి ఎక్కాలని అనుకోకపోతే వాడు మగాడే కాడని అందరూ అనుకుంటూ వుంటారు… ఇవన్నీ మనం అనుకోవడమే…
ఇలాంటి మరిన్ని స్టోరీలను ఆడియో రూపంలో వినాలంటే క్రింది లింకును క్లిక్ చేసి యాప్ ని డౌన్లోడ్ చేసుకోండి వినండి